BOŞ ŞEHİR
Şehir yine boş kaldı. Sabah gittin, bana şimdiden aylar oldu. Bir küçük Krema bir ben kaldık yabani güneşin altında. Gece üç, beş nöbetleri kadar anlamsız. Uykunun en tatlı yerinde uyanıp, kamuflaj giymek kadar esaret dolu.
Hiç sevememişimdir zaten Pazar günlerini, bu gün de sevilmeyen Pazarlar listesine girmeyi hak kazandı. Köpeğin ile bir sabah bir akşam kaka yürüyüşü, bir miktar uyku, biraz temizlik, ardına tatlı bir meltemin yüzümüze vurup, saçlarımızı savurması dilekleri. Hayırdır! Klip mi çekiyoruz da cast duasında bulunuyoruz? Yok, katlanılır olmayan sıcağın varoluşsal dışa vurumları bunlar..Sıcak ulan sıcak, hem de çok sıcak...
Üç sevmediğim bir araya geldiğinde on kaplan gücünde olabilirmişim meğerse! Olmayan sen, Pazar günü ve dayanılmaz sıcak..
Allah'tan yanımda çok sevdiğin Köpeğin var da bir nebze rahatlıyor yüreğim. O da anladı sanırım, sensizliğe olan dayanıksızlığımı. Sürekli benimle uğraşıp, çeşitli varyasyonlarda sağımı solumu çekiştirip duruyor. Yufka yürekli çocuğum benim..
Elimi, ayağımı ısırmasan mı artık?
Yok be baba! Amacım seni şenlendirmek
Isırarak mı?
Köpeğim ben, farkındasın değil mi baba? Bak, o içine çektiğin duman bozuyor seni..
Çocuk!
He, söyle baba.
Isırma!
Bir şartla ısırmam. Hayko'nun sesini aç baba!
Tamam Çocuk!
Çocuk!
Yes, father!
Anneni özledim!
Bende baba, bende..
ESER ÖZÇARKÇI
